Jan Ingenhoven (1876-1951) is ongetwijfeld een van de meest intrigerende Nederlandse componisten uit de twintigste eeuw, waarbij onmiddellijk opgemerkt moet worden dat zijn muziek maar zelden wordt uitgevoerd¹. Tijd dus om hem wat nader te komen.

     Op deze site zullen Ingenhovens uitvoerende en compositorische activiteiten worden beschreven in een globaal chronologische volgorde. Voor de overzichtelijkheid gebeurt dat in twee delen: het eerste, t/m München, gaat tot aan de eerste wereldoorlog, het tweede, vanaf Saint-Cloud, sluit vervolgens daar op aan.

  Composities geeft een chronologisch overzicht van zijn (gepubliceerde) oeuvre met vermelding van jaartallen, uitgevers en vindplaats.

  In Receptie I wordt ingegaan op de reacties die zijn muziek bij sommige tijdgenoten, en niet de minsten onder hen, opriep, met name Matthijs Vermeulen (1888-1967) en Daniel Ruyneman (1886-1963). In Receptie II komen meer recente visies aan bod. Encyclopedische lemma's laat ik daarbij buiten beschouwing.

  Opnamen bevat de kleine discografie en vermeldt daarnaast een aantal registraties die op you tube en sound cloud te bekijken en/of te beluisteren zijn. In Actueel probeer ik op de hoogte te blijven van nieuwe uitvoeringen van het werk van Jan Ingenhoven.

     Sinds 1980 wordt het Ingenhoven-archief beheerd door in eerste instantie het Haags Gemeentemuseum en vervolgens het Nederlands Muziek Instituut, thans Nederlands Muziek Instituut (Haags Gemeentearchief). Nadat de inventarisatie ervan ter hand was genomen door Marjon Hoedeman, werd de beschrijving in haar huidige vorm in 1988 voltooid door Wilma Roest. Het archief bevat ter bestudering partituur-autografen van uitgegeven en niet-uitgegeven werken, uitgaven met daarin handgeschreven aantekeningen, een uitgebreide correspondentie met uitgevers, componisten en musici, artikelen, enz.

     Tenslotte zij nog opgemerkt dat de aan Jan Ingenhoven gewijde wikipedia-bladzijde voortreffelijk en volledig betrouwbaar is.

20 juli 2018

Frans van Ruth

¹ Het is mijn overtuiging dat er geen directe relatie bestaat tussen de kwaliteit van muziek en de mate waarin zij wordt uitgevoerd. Sommige muziek is op een specifieke manier zo goed dat zij tot weinig uitvoeringen veroordeeld is. Tegelijkertijd bestaan er enge marktfundamentalisten die componisten die aanbieden zonder vraag als hinderlijke elementen in de samenleving beschouwen.

Laatste bijdrage op Actueel: 15 oktober 2018